വിദ്യാർത്ഥി നേതൃത്വവുമായി നടത്തിയ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ അവർ ഉന്നയിച്ച ഒരു പരാതി മുതിർന്ന സജീവ സംഘടനാ പ്രവർത്തകർ തങ്ങളുടെ മക്കളേയും സഹോദരങ്ങളെയും സംഘടനാ പ്രവർത്തനത്തിന് അയക്കാൻ താൽപര്യപ്പെടുന്നില്ല എന്നതാണ്. പ്രസ്ഥാന പ്രവർത്തകരുടെ മക്കൾ സംഘടനക്കും പലപ്പോഴും മതത്തിനു തന്നേയും അപരിചിതരായിത്തീരുന്നത്‌ ഇസ്‌ലാമിക ചര്യക്ക്‌ നിരക്കുന്നതാണോ? പ്രസ്ഥാനം ഇഹത്തിലും പരത്തിലും നമ്മുടെ ആദർശജീവിതത്തിന്ന് കാവലാണെന്ന് കരുതുന്ന ഒരാൾക്ക്‌ തന്റെ പ്രിയ പുത്രനെ/പുത്രിയെ ആ വഴിയിൽ ചേർക്കേണ്ടത്‌ ബാധ്യതയല്ലേ?
'റബ്ബനാ ഹബ്‌ ലനാ....മുത്തഖീന ഇമാമാ' എന്ന് പ്രാർഥിക്കുന്നവർ അതിനൊത്ത നിലപാടും സ്വീകരിച്ചേ പറ്റൂ. നബി (സ) പറഞ്ഞു : "ഒരു പിതാവിനും നല്ല ശിക്ഷണത്തേക്കാൾ മഹത്തായ ഒരു സമ്മാനം തന്റെ സന്തതിക്ക്‌ നൽകാനില്ല"(തുർമുദി). "സന്മാർഗത്തിലാക്കുന്നത്‌ അല്ലാഹുവാണ്. ശിക്ഷണം നൽകേണ്ടത്‌ മാതാപിതാക്കളും" (ബുഖാരി). സംഘടനയേക്കാൾ വലിയ ഒരു ശിക്ഷണശാല ഏതുണ്ട്‌?
കടപ്പാട്‌ : മുജീബുറഹ്മാൻ കിനാലൂർ
